کوادکوپتر، پهپاد یا هواپیماهای بی سرنشین

هواپیماهای بدون سرنشین (UAV) برای کاربردهای مختلف در هوافضا به طور فزاینده ای برجسته شده اند. نیاز به کارکردن این وسایل نقلیه در محیط های بالقوه محدود و مقاوم سازی آنها در برابر خرابی های محرک و تغییرات تاسیسات باعث افزایش علاقه به تکنیک های کنترل تطبیقی شده است. مدل کنترل تطبیقی مرجع (MRAC) به طور گسترده ای مورد استفاده قرار گرفته است ، به ویژه می تواند مستعد تاخیر در زمان باشد. یک نسخه فیلتر شده از MRAC ، تحت عنوان کنترل تطبیقی L1 ، برای حل این مشکلات و ارائه یک راه حل سازگارانه واقع بینانه تر ساخته شده است. مزیت اصلی کنترل تطبیقی L1 نسبت به الگوریتم های کنترل تطبیقی دیگر مانند MRAC این است که L1 عملکرد و قدرت را کاملا شفاف می کند. گنجاندن فیلتر کم گذر نه تنها سیگنال کنترل محدوده ای در پهنای باند را تضمین می کند ، بلکه سرعت سازگاری دلخواه بالا را که فقط توسط منابع محاسباتی موجود محدود می شود نیز فراهم می کند.